Ιστορία Βερολίνο
“Ετοιμαστείτε για προσγείωση, σε 10 λεπτά θα είμαστε στο αεροδρόμιο Schoenefeld του Βερολίνου” ακούγεται από τα μεγάφωνα του αεροπλάνου κι εγώ μόλις μετά βίας ανοίγω τα μάτια μου για να πάρω κάποιες γρήγορες εικόνες από το φρέσκο-χιονισμένο Βερολίνο. Ο Νίκος κοιμόταν ακόμη, οπότε έμεινα να αγναντεύω μόνη τη μουντή πόλη της ανατολικής Γερμανίας. Κοιτάζοντας την από ψηλά έμεινα να αναρωτιέμαι πώς σε μία πόλη μπορεί να στοιβάζεται το μεγαλύτερο μέρος της σύγχρονης ιστορίας της Ευρώπης (βλέπε, Β’ Παγκόσμιος πόλεμος) ; Και ενώ σκεφτόμουν όλα αυτά, βλέποντας παράλληλα τον πανύψηλο τηλεοπτικό πύργο και το ιστορικό τοίχος ακούστηκε.. “Καλώς ήρθατε στο Βερολίνο”. Καλώς ήρθαμε λοιπόν..
Θα μπορούσε να ονομαστεί και ως η πόλη της μπύρας, του λουκάνικου, της βιομηχανίας και της τάξης. Μία πόλη στην οποία όλα κυλούν ρολόι και ο καθένας έχει τον δικό του ρόλο. Το Βερολίνο επισκέπτονται εκατομμύρια άνθρωποι κάθε χρόνο για επαγγελματικούς λόγους, καθώς λαμβάνουν χώρα τα περισσότερα συνέδρια από κάθε άλλη πόλη της Ευρώπης (113.000 ετησίως!). Μπαίνει όμως και στη λίστα εκατομμύριων ταξιδευτών ψυχαγωγίας και διασκέδασης, ενώ είναι κατάλληλο για επίσκεψη όλες τις εποχές του χρόνου! Τα Χριστούγεννα, όμως είναι η εντυπωσιακότερη όλων. Αυτή διαλέξαμε κι εμείς για να γνωρίσουμε την πόλη και μας δικαίωσε. Τα φώτα, ο όμορφος στολισμός, τα δεκάδες υπαίθρια μάρκετς, το κρύο και το χιόνι συμπλήρωναν ιδανικά το γιορτινό σκηνικό στο Βερολίνο.
Το βράδυ που φτάσαμε (Χριστούγεννα) ζήσαμε μία πρωτόγνωρη εμπειρία αφού κυκλοφορούσαμε κυριολεκτικά μόνοι σε μια τεράστια πόλη! Ξέρετε τι σημαίνει να μην κινείται άνθρωπος στις 10 το βράδυ σε μια τόσο μεγάλη πόλη; Να κοιτάς την μεγαλύτερη οδό και να μην βλέπεις ούτε ένα αμάξι; Να κατεβαίνεις στις στάσεις μετρό και να είσαι μόνος; Για το φαγητό μην το συζητήσουμε! Ας είναι καλά το περίπτερο με τα λουκάνικα μέσα στο Sony Center που κάλυψε την πείνα μας. Παίζει να ήταν το μοναδικό μέρος στην πόλη που ήταν ανοιχτό. Μ’ αυτά και μ’ αυτά μάθαμε πως τις γιορτινές νύχτες (μετά τις 10) στο Βερολίνο δεν κυκλοφορεί τίποτα. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά το κρύο γινόταν ολοένα πιο αισθητό..
Με τον ήλιο να είναι απαγορευμένη λέξη γι’ αυτήν την περίοδο, ήταν σίγουρο πως τα πρώτα πράγματα που θα έμπαιναν στη βαλίτσα μας θα ήταν ζεστά ρούχα και θερμαντική αλοιφή (απαραίτητη για κάθε ταξίδι στις βόρειες χώρες). Ακόμη και τους θερινούς μήνες είναι καλό να έχετε μαζί σας ένα ζακετάκι. Τα Χριστούγεννα και γενικά ο χειμώνας είναι βαρύς και επιβάλλει ντύσιμο σε στιλ αρκούδας!
Βέβαια το μεγαλόσωμο τετράποδο λίγο έλειψε να κάνει την εμφάνιση του στο κάτασπρο “δάσος” που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και δεν είναι άλλο από το πάρκο Tiergarten. Το Βερολίνο διαθέτει πολλά πάρκα αλλά και αρκετά αξιοθέατα τα οποία γυρίσαμε ένα-ένα! Είναι γνωστό πως το κρύο καταπολεμάται με το περπάτημα, γι’ αυτό κι εμείς επιδοθήκαμε σε έναν ατελείωτο ποδαρόδρομο από την περίφημη Πύλη του Βραδεμβούργου και την στολισμένη λεωφόρο με τις φλαμουριές (Unter den linden) έως το “τείχος της ντροπής” και την East Side Gallery.
Η περιπλάνηση μας δεν σταμάτησε όμως εκεί αφού θέλαμε να γνωρίσουμε όσο πιο πολλά μπορούσαμε. Έτσι ανεβήκαμε στον τηλεοπτικό πύργο, στον θόλο του Γερμανικού κοινοβούλιου, γυρίσαμε το νησί των μουσείων, μάθαμε την ιστορία για το μνημείο του ολοκαυτώματος, διασκεδάσαμε στο Sony Center, ψωνίσαμε στην Friedrichstraße και γνωρίσαμε πολλά ενδιαφέροντα κτίρια και σημεία (Cathedral DOM, Checkpoint Charlie, Jewish Museum, Kaiser Wilhelm κ.α.). Θα πείτε τώρα, έχει τόσους τρόπους για να ζεσταθείτε το περπάτημα διαλέξατε; Πιείτε μερικά ζεστά κρασάκια στις Χριστουγεννιάτικες αγορές που υπάρχουν σε κάθε πλατεία της πόλης (όπως στην Πράγα) και δεν θα καταλάβετε τίποτα!
Έχοντας εμένα ως οδηγό ήταν δυνατόν το ταξίδι να μην είχε ζεστά κρασάκια και.. φαγητό; (Αν το νομίζετε αυτό μάλλον δεν έχετε διαβάσει τις ΕΝ stories μας.) Θα σας πούμε μόνο ότι δεν αφήσαμε αγορά για αγορά που να μην επισκεφτούμε, με την αγαπημένη μας να είναι στην Alexanderplatz. Το παγοδρόμιο, τα παιχνίδια, οι εκδηλώσεις και τα δεκάδες περίπτερα που ήταν στημένα στην πλατεία, μας μετέφεραν για τα καλά στη μαγεία των γιορτών. Και όλα αυτά κάτω από τη σκιά του επιβλητικού τηλεοπτικού πύργου. Τα ζεστά κρασάκια που πίναμε σε κάθε αγορά φυσικά συνοδευόταν από λουκάνικα, ψητά κρέατα, φρεσκο-καπνιστά ψάρια, ενίοτε φράουλες με επικάλυψη σοκολάτας και τα λατρεμένα μας Poffertjes με nutella. Και για τη χώνεψη.. Xορός! Και μάλιστα πολύ χορός, αφού μπάντες και ορχήστρες έδιναν κάθε βράδυ το δικό τους σόου! Φυσικά η γευστική μας εμπειρία δεν έμεινε μόνο στα υπαίθρια περίπτερα, καθώς θέλαμε να γνωρίσουμε την γερμανική κουζίνα σε βάθος.
Είναι αλήθεια πως δεν μας εντυπωσίασε ιδιαίτερα αφού τα πιάτα ήταν μέτρια και το κόστος υψηλό. Η γερμανική κουζίνα άλλωστε δε φημίζεται ούτε για την ποικιλία ούτε για τις γεύσεις της. Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η εξυπηρέτηση που είναι επαγγελματική αλλά αρκετά ψυχρή και απρόσωπη. Και οι Βερολινέζοι για να πούμε την αλήθεια δεν πετάνε και τη σκούφια τους με τους τουρίστες, παρόλα αυτά οι περισσότεροι ήταν πρόθυμοι να μας εξυπηρετήσουν και να μας βοηθήσουν! Σε ποια γλώσσα θα μου πείτε τώρα.. Οι Γερμανοί αν και γνωρίζουν καλά αγγλικά, αποφεύγουν να μιλάνε άλλη γλώσσα πλην της μητρικής τους!
Η ποιότητα ζωής είναι αρκετά καλή και χαλαρή, χωρίς ωστόσο να λείπουν τα ξέφρενα πάρτι, γλέντια και ξενύχτια. Θα σας πω μόνο ότι 50.000 (!) άνθρωποι διασκεδάζουν στα κλαμπ της πόλης κάθε Σαββατοκύριακο. Βέβαια αν ψαχτείτε καλά θα βρείτε και αρκετά μέρη για να απολαύσετε τη μπύρα ή το κρασάκι σας.
Με πολύ κρασί, ατελείωτο ποδαρόδρομο και μία όμορφη χριστουγεννιάτικη διάθεση πέρασαν τα 4 βράδια που είχαμε στη διάθεση μας (διάστημα ιδανικό για να ανακαλύψετε το Βερολίνο). Η πρωτεύουσα της Γερμανίας μας άφησε ανάμεικτα συναισθήματα αλλά σίγουρα θα την επισκεπτόμασταν ξανά, αναλογιζόμουν… μέχρι που ακούστηκε από τα μεγάφωνα η γνωστή φράση “Προσδεθείτε. Είμαστε έτοιμοι για αναχώρηση από το αεροδρόμιο Schoenefeld του Βερολίνου”. Το ταξίδι της επιστροφής ήταν πλέον γεγονός. Aufidersen Berlin αναφωνήσαμε με ένα στόμα.
