Καππαδοκία: Ένα παιδικό όνειρο σαν αερόστατο
(Ένα απόγευμα στο σπίτι μας ρίχνοντας ιδέες για τον επόμενο προορισμό…)
Ν: Λοιπόν σου βρήκα έναν πολύ καλό αλλά θα πάμε μόνο αν τον βρεις μόνη σου! Ε: Ακούω.. Ν: Όταν κοιτάς από ψηλαααααα… μοιάζει η γη με ζωγραφιααααα, κυρίως αυτή η γη! Ε: (Σκέφτεται..) Ν: Θα βοηθήσω λίγο ακόμη. Μοιάζουν οι βράχοι με σπιρτόκουτα, μοιάζουν μυρμήγκια τ’ αλογάκια!! Ε: Stop! Νομίζω πως το ‘χω! Ν: Ναι καλά είμαι σίγουρος (γέλια)! Ε: Πάμε Καππαδοκία έτσι; Ν: Mε κούφανες τώρα! Πώς το βρήκες; Ε: Nόμιζες δεν ξέρω πως η Καππαδοκία είναι γεμάτη ηφαιστειογενείς βράχους και ότι το όνομα της σημαίνει “η γη των όμορφων αλόγων”; Ν: Εσύ είσαι καλή! Έκλεισε λοιπόν.. Επόμενος σταθμός, Καππαδοκία.
Ήταν παιδικό μου όνειρο να ταξιδέψω στην Καππαδοκία. Κάθε Πρωτοχρονιά περίμενα τον Άγιο Βασίλη να μου φέρει τα δώρα από την Καισάρεια, ενώ οι γιαγιάδες μου διηγούνταν ιστορίες του ελληνισμού της περιοχής. Συνέχισα να τη μελετάω για καιρό, να μαθαίνω νέα της, να τη βλέπω να μεγαλώνει (τουριστικά) και πάντα περίμενα την ευκαιρία να την επισκεφτώ!
Τα τελευταία χρόνια η Καππαδοκία έχει γίνει ένας από τους πιο must προορισμούς. Οι φωτογραφίες με τα αερόστατα έχουν γεμίσει τα ινσταγκραμικά προφίλ, ενώ όλο και περισσότερες ταξιδιωτικές ιστορίες κάνουν την εμφάνισή τους στο ίντερνετ. Ήρθε ο καιρός όμως να γράψουμε κι εμείς τη δική μας, ξεχωριστή (όπως πάντα) ιστορία!
Το πρόγραμμα είχε βγει, αλλά κάτι πήγε λάθος με τις μέρες! Τρεις μέρες μόνο για να γνωρίσουμε την Καππαδοκία;! Με έπιασε πανικός αλλά ευτυχώς είχαμε άγιο και η πρωινή μας πτήση μεταφέρθηκε για το απόγευμα της ίδιας ημέρας.. Και θα μου πείτε τι ευτυχώς; Οι τρεις μέρες έγιναν δύο! Όταν όμως πετάς με σοβαρές αεροπορικές τα πράγματα δεεεενννν είναι έτσι. Η εταιρεία λόγω της ακύρωσης, μας άλλαξε τα εισιτήρια της επιστροφής για 2.5 μέρες μετά! Έτσι είχαμε 5 μέρες γεμάτες στη διάθεσή μας. Όχι που δεν θα άρχιζε ταξίδι με περιπέτεια και απρόοπτα (για καλό αυτή τη φορά)!
Μετά από αρκετή έρευνα είδαμε πως η καλύτερη περίοδος για να ταξιδέψεις στην Καππαδοκία είναι στις αρχές Οκτωβρίου (αφού η επίσης καλή περίοδος του Απριλίου είχε περάσει). Ο καιρός είναι ακόμη καλός, ο κόσμος λιγότερος και οι τιμές στα ξενοδοχεία πιο χαμηλές. Τα πάντα ήταν έτοιμα. Είχαμε κλείσει βόλτα με αερόστατο (το βασικό για να κάνουμε το ταξίδι), να μείνουμε σε Cave Hotel, να κάνουμε βόλτα με άλογα, να νοικιάσουμε αμάξι για να ανακαλύψουμε κάθε γωνιά της και.. πολλά ακόμη που θα μάθεις παρακάτω!
Η Καππαδοκία δεν είναι μία πόλη ή ένα χωριό, όπως νομίζουν οι περισσότεροι, αλλά μία τεράστια περιοχή που αποτελείται από 5 επαρχίες. Από τις πρώτες κιόλας στιγμές καταλάβαμε ότι πρόκειται για ένα μέρος πολύ διαφορετικό απ’ όσα έχουμε δει μέχρι σήμερα. Η ηφαιστειακή έκρηξη, πριν από εκατομμύρια χρόνια, έχει δημιουργήσει στο πέρασμα των χρόνων ένα μοναδικό σκηνικό. Κόκκινες κοιλάδες, βαθιές χαράδρες και παράξενοι γεωλογικοί σχηματισμοί, που θυμίζουν περισσότερο ανθρώπινο έργο παρά δημιουργία της φύσης, είναι μόνο μερικά απ’ αυτά που συναντάει κανείς στην περιοχή.
Η έκπληξη της Καππαδοκίας όμως δε σταματάει εκεί. Γιατί ωραία είναι όταν περπατάς δίπλα στους ηφαιστειογενείς βράχους αλλά όπως σωστά τραγούδησε κι ο Νίκος “Όταν κοιτάς από ψηλαααααα… μοιάζει η γη με ζωγραφιααααα”. Πόσο μάλλον όταν βρίσκεσαι μέσα σε ένα αερόστατο στα 800+ μέτρα! Δε νομίζω πως έχουμε ζήσει ομορφότερη εμπειρία μέχρι τώρα. Ήμασταν βέβαια και από τους τυχερούς καθώς όχι μόνο πετάξαμε εκείνη τη μέρα αλλά ανεβήκαμε αρκετά ψηλά και η βόλτα κράτησε πάνω από μία ώρα!
Από τη στιγμή που άρχισαν να “φουσκώνουν” τα αερόστατα μέχρι να ξημερώσει και να προσγειωθούμε, οι εικόνες που πήραμε και τα συναισθήματα που αποκτήσαμε απλά δεν περιγράφονται. Τα εκατοντάδες πολύχρωμα μπαλόνια που αιωρούνταν πάνω από το ασυνήθιστο τοπίο δημιουργούσαν επιφωνήματα θαυμασμού και ένα ονειρικό φόντο για φωτογραφίες, τόσο για τους επιβάτες όσο και για τους θεατές (που τα χαζεύουν από κάτω)!
Εκτός από τη βόλτα με αερόστατο στην Καππαδοκία έχεις να δεις και να κάνεις τόσα και άλλα τόσα.. Επισκεφτήκαμε ανοιχτά μουσεία με υπόσκαφες ορθόδοξες εκκλησίες και σπηλιές, υπόγειες πόλεις και κάστρα σκαλισμένα σε βράχους. Ήπιαμε τσάι μέσα στο ποτάμι, είδαμε το ηλιοβασίλεμα από κάθε κοιλάδα και “παίξαμε” με νεράιδες. Επίσης, κάναμε βόλτα με άλογο και ATV και εξερευνήσαμε μεγάλο μέρος της περιοχής μέσα από πεζοπορικά μονοπάτια.
? Δες εδώ τι μπορείς να κάνεις στην Καππαδοκία
Για τις μετακινήσεις μας είχαμε νοικιάσει το κατάλληλο αμάξι. Μια τζιπάρα για να οργώσουμε κάθε λόφο και κοιλάδα! Να πάμε παντού και να ανακαλύψουμε σε βάθος την Καππαδοκία! Και πήγαμε σχεδόν παντού.. όχι με την τζιπάρα που κλείσαμε αλλά με ένα μισοδιαλυμένο Nissan Micra! Αν και ήμασταν καλοδιαβασμένοι για την πονηριά των Τούρκων την πατήσαμε σαν πρωτάρηδες. Είπαμε όμως, αφού μας έδωσαν ένα τόσο χάλια αμάξι και θέλουμε να επισκεφτούμε δύσκολα μέρη, γιατί να ζητήσουμε το καλό και αν πάθει κάτι να κλαίμε;! Οπότε αφού η κατάσταση μας βόλεψε, το κρατήσαμε. Μπορεί οι καθρέφτες να έπεφταν, το τιμόνι να μην έστριβε, ο προφυλακτήρας να κρεμόταν και η βρομιά να μην μας άφηνε να δούμε τον δρόμο, όμως καταφέραμε και γυρίσαμε όλη την Καππαδοκία.
Να σημειώσουμε εδώ πως δεν είναι όλοι οι Τούρκοι έτσι. Αντιθέτως σε όποιο μέρος και αν πήγαμε μας υποδέχονταν με χαρά, κυρίως όταν μάθαιναν ότι είμαστε Έλληνες! Αν και δεν ήξεραν καλά αγγλικά προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να μας βοηθήσουν, χρησιμοποιώντας ακόμη και ελληνικές λέξεις. Όλοι είχαν να μας πουν μια ενδιαφέρουσα ιστορία και να μας προτείνουν μέρη για φαγητό και ψώνια. Εν ολίγοις όπου και να ήμασταν νιώθαμε ευπρόσδεκτοι και ασφαλείς.
Η μόνη περίπτωση που θέλει λίγη προσοχή είναι το συνάλλαγμα. Είχαμε πληροφορηθεί ότι μπορούσαμε να κάνουμε συνάλλαγμα στην Καππαδοκία (σε κλέβουν) και πως πληρώνονται σε Ευρώ € (σε κατακλέβουν), όμως είχαμε προμηθευτεί από την Ελλάδα Τούρκικες λίρες με πολύ καλή ισοτιμία. Οπότε έχοντας λίρες στην κατοχή μας παίρναμε ό,τι θέλαμε χωρίς να μας κλέβουν! Και όταν λέω ό,τι θέλαμε εννοώ κυρίως σουβενίρ και φαγητό!
Ε: Είδες πως το είπα αυτή τη φορά ε; Στα ίσα! Ούτε γύρω γύρω ούτε τίποτα.. Και τώρα που είπα γύρω γύρω.. Ν: Θυμήθηκες το ντονέρ; Ε: Με νιώθεις! Θυμήθηκα και το Ντονέρ (ο δικός μας Γύρος) που φάγαμε στον Άβανο όπως και το Pottery Kebab που φάγαμε στο Uchisar. Αμ αυτό το Τούρκικο Ραβιόλι (Manti) και τα κεφτεδάκια που φάγαμε σε μία ταράτσα στο Γκόρεμε, πώς γίνεται να τα ξεχάσω; Ν: Εγώ πάλι δεν μπορώ να ξεχάσω τη φασολάδα, με τα καυτερά πιπεράκια, και το παραδοσιακό γιαουρτλού. Ε: Πωωω θα μπορούσα να τρώω μέχρι το βράδυ. Ν: Που παρεμπιπτόντως οι βραδιές μας.. έκλειναν με ατέλειωτο μπακλαβά (με σαν φυστικ παρακαλώ), παγωτό dondurma στο χέρι, μπόλικο τοπικό κρασί Turasan και μία ναργιλεδάρα ίσα με το μπόι μου! Ε: Ευτυχώς να λες που πίναμε πολύ τσάι για χώνεψη και αποτοξίνωση (τρομάρα μας).
Η Καππαδοκία είναι ένα μέρος γεμάτο αξιοθέατα, δραστηριότητες και συγκινήσεις. Για να την ανακαλύψεις θα πρέπει να αφιερώσεις σίγουρα 4-5 μέρες! Φτάνοντας στο τέλος είμαι πλέον σίγουρη πως είναι ένας μαγικός προορισμός, ένα όνειρο ζωής που έγινε πραγματικότητα και ίσως το δικό μου αγαπημένο ταξίδι. Ν: Για να σε προλάβω, άφησα κι εγώ αυτή τη φορά ένα κομμάτι της καρδιάς μου εκεί γι’ αυτό σίγουρα θα σε ξαναπάω! Ε: Γιούπιιιιι! Αυτή τη φορά πέτυχα τον στόχο μου χωρίς κόπο! See you soon Cappadocia!
