Καππαδοκία: Ένα παιδικό όνειρο σαν αερόστατο (Ένα απόγευμα στο σπίτι μας ρίχνοντας ιδέες για τον επόμενο προορισμό…) Ν: Λοιπόν σου βρήκα έναν πολύ καλό αλλά θα πάμε μόνο αν τον βρεις μόνη σου! Ε: Ακούω.. Ν: Όταν κοιτάς από ψηλαααααα… μοιάζει η γη με ζωγραφιααααα, κυρίως αυτή η γη! Ε: (Σκέφτεται..) Ν: Θα βοηθήσω λίγο ακόμη. Μοιάζουν οι βράχοι με σπιρτόκουτα, μοιάζουν μυρμήγκια...